Podział i budowa narządu słuchu
Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny i przewodu słuchowego zewnętrznego.
Ucho środkowe tworzy błona bębenkowa oraz kosteczki słuchowe: młoteczek, kowadełko oraz strzemiączko. Ważną rolę w uchu środkowym spełniają mięśnie śróduszne: mięsień strzemiączkowy oraz napinacz błony bębenkowej. Wszystkie wymienione elementy uczestniczą w procesie przewodzenia dźwięku.
W uchu wewnętrznym znajdują się receptory narządu słuchu i równowagi. Część ucha wewnętrznego, która odpowiada za odbieranie bodźców akustycznych, nazywana jest ślimakiem ze względu na kształt, który przypomina. W nim znajdują się komórki odpowiedzialne za odbieranie i przekształcanie bodźca akustycznego w impulsy nerwowe.
Centralna część narządu słuchu składa się z ośrodków słuchowych mózgu zlokalizowanych w pniu mózgu i ośrodkach kory mózgowej.
przewodnictwo powietrzne
Fala akustyczna przedostaje się do ucha zewnętrznego, powodując wibrację błony bębenkowej. Mocno połączona z nią rękojeść pierwszej kosteczki (młoteczka) zaczyna również drgać. Drgania te przenoszone są na kowadełko, a następnie na strzemiączko, które swą podstawą połączone jest z okienkiem owalnym ślimaka. Membrana okienka owalnego przekazuje drgania dalej, na otaczającą ją perylimfę. Podstawa strzemiączka porusza się jednocześnie do przodu i do tyłu, wprowadzając tym samym w ruch błonę podstawną ślimaka. Tonotopowość błony podstawnej decyduje o pobudzeniu konkretnej częstotliwości, w miejscu jej maksymalnego wychylenia. Komórki słuchowe znajdujące się bliżej okienka owalnego odpowiedzialne są za odbiór wysokich częstotliwości, a te położone bliżej szczytu ślimaka za odbiór częstotliwości niskich. Komórki rzęsate (słuchowe) zamieniają mechaniczne drgania na impulsy nerwowe, które za pomocą VIII nerwu słuchowego przesyłane są do pnia mózgu a później ośrodków kory mózgowej.
przewodnictwo kostne
Fale dźwiękowe propagujące się w powietrzu docierają również bezpośrednio na kości czaszki, pobudzając je do drgań. Wibracje kości pobudzają z kolei do drgań ślimak, a dalszy proces odbioru dźwięku przebiega analogicznie jak w opisanym powyżej, przewodnictwie powietrznym.